അതിരെഴാ ദുഖം കുറിക്കുവാന് കഴിയു-
മെനിക്കിവിടെ , ഈ രാത്രിയില്
തുളവീണ രാവിനിടയിലൂടകലെ -നീല-
വിറപൂണ്ട-താരകള് -ഇങ്ങനെ
രാത്രി വാനില് ,ഇരുട്ടിലലഞ്ഞ
കാറ്റിന്റെ വിരഹ ഗാനം.
അതിരെഴ ദുഖം കുറിക്കുവാന് പറ്റും
എനിക്ക് ഇവിടെ , ഈ രാത്രിയില്
പ്രണയിച്ചിരുന്നു ഞാന് അവളെ ,ഒരുവേള എപ്പോഴോ -
പ്രണയിചിരുന്നവള് ഈ എന്നെയും
ഇന്നുപോള് എത്ര രാത്രി പോയ് ; പുല്കി -
അന്ന് ഞാന് അവളെ എന്റെ ഈ കയ്കളില് !!
അമ്പരതിന്റെ കാണാത്ത സീമാകളിലെത്ര വട്ടമാ -
അധരം നുണഞ്ഞു ഞാന് ..
പ്രണയിച്ചിരുന്നവള് എന്നെ , എപ്പോഴോ
പ്രണയിച്ചിരുന്നു ഞാനുമത്രമേല്.
സാധ്യമെനിക്കെങ്ങനെ സ്ഥായിയാമാ -
കട കണ്കൊണോളി നുകരാതെ പോകുവാന്
അതിരെഴാ ദുഖം കുറിക്കുവാന് കഴിയുമെനി
എനികീ രാത്രിയില്
സാധ്യം ഈ രാത്രി എനിക്കരികില് അവള് ഇല്ലെന്നതറിയുവാന്,
അവള് പോയതാരിയുവാന്,ആ
നഷ്ടബോധത്തില് ഉരുകുവാന്,
അവളില്ലാത്ത രാത്രികള് ഇനിയും
എത്രയോ നീളുന്ന ഗദ്ഗദം കേള്കുവാന്
ആത്മാവില് എവിടെയോ മുളപൊട്ടും പുല്നാമ്പില്
കവിത ഹിമാമായ് പോഴിയവേ
വ്യേര്ത്ഥം , എന് പ്രണയത്തിനായില്ല അവളെ അകലാതെകാക്കുവാന്
വിണ്ട വിണ്ടലം ;നക്ഷത്രദീപ്തം
ഇന്നെനികരികില് ഇല്ലവള്- - ഓമലാള്
ആരുപാടുന്നതാ വിരഹമകലെ - അകലെയായ്
അവളില്ലാത്ത ഞാന് -എന്നെ -എന്നാത്മാവിനെ
എവിടെ കളഞ്ഞുപോയ് ...
അവളെ അരികില് പുണരുവാന് എന്നോണമെന്
കണ്കള് അവളെ തിരഞ്ഞു പോയ്
ഇല്ല - അവളില്ലെന്റെ ചാരെ
അതേ രാത്രി ,ആ മരക്കൂട്ടമതൊക്കെയും
മാറിയില്ലെന്നാകിലും, നമ്മള് -
നമ്മള് മാറി , അന്നത്തെയാ നമ്മളല്ലിന്നുനാം
എത്രമേല് മാറി നാം ..!!
ഇല്ല,സ്നേഹിപ്പതില്ലവലെയിന്നു ഞാന്,സത്യം-അതെങ്കിലും
എത്ര- എത്രമേല് സ്നേഹിച്ചിരുന്നു ഞാന്..........
അകലെ ,അവളുടെ കര്ണപട്ത്തെ തഴുകുവാന്
കാറ്റിനെ തേടി എന് ശബ്ദം അലഞ്ഞു
ഇനി,മറ്റൊരാള് ,അയാള്ക്ക് മാത്രമായവള് ,
നീട്ടികൊടുക്കും, മുമ്പ് ഞാന് തെരുതെരാ ചുംബിച്ച ചുണ്ടുകള്
ആ നനുത്ത ശബ്ദം...
വെണ്ണ തോല്ക്കും ഉടല്..........
നിസീമമാം കണ്ണുകള് ..
ഓ..ഇല്ല ,സ്നേഹിപ്പതില്ല ഞാന് അവളെ,സത്യമാതാകിലും,
ഒരുവേള അറിയാതെ സ്നേഹിച്ചുപോയിടാം
'പ്രണയം'-അതത്രമേല് ക്ഷണികമെങ്കിലും,
ഹാ...എത്ര ദീര്ഘമീ വിസ്മ്രിതി .!!
ഇതുപോലെ എത്ര രാത്രിപോയ് ;പുല്കി-
അന്ന് ഞാന് അവളെ എന്റെ ഈ കയ്കളില്
അവളില്ലാത്ത - ഞാന് -എന്റെ ആത്മാവിനെ
എങ്ങോ മറന്നുപോയ്
അവള് തന്ന ദുഖത്തില് ഒടുവിലത്തെ
കാണികയിതാകിലും
ഞാന് അവള്കായ് കോറിയിടും
ഒടുവിലത്തെ കവിത ഇതാകിലും ..
മെനിക്കിവിടെ , ഈ രാത്രിയില്
തുളവീണ രാവിനിടയിലൂടകലെ -നീല-
വിറപൂണ്ട-താരകള് -ഇങ്ങനെ
രാത്രി വാനില് ,ഇരുട്ടിലലഞ്ഞ
കാറ്റിന്റെ വിരഹ ഗാനം.
അതിരെഴ ദുഖം കുറിക്കുവാന് പറ്റും
എനിക്ക് ഇവിടെ , ഈ രാത്രിയില്
പ്രണയിച്ചിരുന്നു ഞാന് അവളെ ,ഒരുവേള എപ്പോഴോ -
പ്രണയിചിരുന്നവള് ഈ എന്നെയും
ഇന്നുപോള് എത്ര രാത്രി പോയ് ; പുല്കി -
അന്ന് ഞാന് അവളെ എന്റെ ഈ കയ്കളില് !!
അമ്പരതിന്റെ കാണാത്ത സീമാകളിലെത്ര വട്ടമാ -
അധരം നുണഞ്ഞു ഞാന് ..
പ്രണയിച്ചിരുന്നവള് എന്നെ , എപ്പോഴോ
പ്രണയിച്ചിരുന്നു ഞാനുമത്രമേല്.
സാധ്യമെനിക്കെങ്ങനെ സ്ഥായിയാമാ -
കട കണ്കൊണോളി നുകരാതെ പോകുവാന്
അതിരെഴാ ദുഖം കുറിക്കുവാന് കഴിയുമെനി
എനികീ രാത്രിയില്
സാധ്യം ഈ രാത്രി എനിക്കരികില് അവള് ഇല്ലെന്നതറിയുവാന്,
അവള് പോയതാരിയുവാന്,ആ
നഷ്ടബോധത്തില് ഉരുകുവാന്,
അവളില്ലാത്ത രാത്രികള് ഇനിയും
എത്രയോ നീളുന്ന ഗദ്ഗദം കേള്കുവാന്
ആത്മാവില് എവിടെയോ മുളപൊട്ടും പുല്നാമ്പില്
കവിത ഹിമാമായ് പോഴിയവേ
വ്യേര്ത്ഥം , എന് പ്രണയത്തിനായില്ല അവളെ അകലാതെകാക്കുവാന്
വിണ്ട വിണ്ടലം ;നക്ഷത്രദീപ്തം
ഇന്നെനികരികില് ഇല്ലവള്- - ഓമലാള്
ആരുപാടുന്നതാ വിരഹമകലെ - അകലെയായ്
അവളില്ലാത്ത ഞാന് -എന്നെ -എന്നാത്മാവിനെ
എവിടെ കളഞ്ഞുപോയ് ...
അവളെ അരികില് പുണരുവാന് എന്നോണമെന്
കണ്കള് അവളെ തിരഞ്ഞു പോയ്
ഇല്ല - അവളില്ലെന്റെ ചാരെ
അതേ രാത്രി ,ആ മരക്കൂട്ടമതൊക്കെയും
മാറിയില്ലെന്നാകിലും, നമ്മള് -
നമ്മള് മാറി , അന്നത്തെയാ നമ്മളല്ലിന്നുനാം
എത്രമേല് മാറി നാം ..!!
ഇല്ല,സ്നേഹിപ്പതില്ലവലെയിന്നു ഞാന്,സത്യം-അതെങ്കിലും
എത്ര- എത്രമേല് സ്നേഹിച്ചിരുന്നു ഞാന്..........
അകലെ ,അവളുടെ കര്ണപട്ത്തെ തഴുകുവാന്
കാറ്റിനെ തേടി എന് ശബ്ദം അലഞ്ഞു
ഇനി,മറ്റൊരാള് ,അയാള്ക്ക് മാത്രമായവള് ,
നീട്ടികൊടുക്കും, മുമ്പ് ഞാന് തെരുതെരാ ചുംബിച്ച ചുണ്ടുകള്
ആ നനുത്ത ശബ്ദം...
വെണ്ണ തോല്ക്കും ഉടല്..........
നിസീമമാം കണ്ണുകള് ..
ഓ..ഇല്ല ,സ്നേഹിപ്പതില്ല ഞാന് അവളെ,സത്യമാതാകിലും,
ഒരുവേള അറിയാതെ സ്നേഹിച്ചുപോയിടാം
'പ്രണയം'-അതത്രമേല് ക്ഷണികമെങ്കിലും,
ഹാ...എത്ര ദീര്ഘമീ വിസ്മ്രിതി .!!
ഇതുപോലെ എത്ര രാത്രിപോയ് ;പുല്കി-
അന്ന് ഞാന് അവളെ എന്റെ ഈ കയ്കളില്
അവളില്ലാത്ത - ഞാന് -എന്റെ ആത്മാവിനെ
എങ്ങോ മറന്നുപോയ്
അവള് തന്ന ദുഖത്തില് ഒടുവിലത്തെ
കാണികയിതാകിലും
ഞാന് അവള്കായ് കോറിയിടും
ഒടുവിലത്തെ കവിത ഇതാകിലും ..
No comments:
Post a Comment